... کاهش ارتفاع در پرواز برای خلبانان مقدماتی و مستقل؟؟؟
گوش گرفتن یعنی چه ؟
باید
بگوئیم که گرفتن گوشها یک مانور پائین آمدن سریع در پاراگلایدر است ، که
بوسیله کشیدن آویزهای خارجی بند A برای جمع کردن گوشه های بال انجام میگیرد
. بدین ترتیب بال را از حالت طبیعی خود خارج کرده و باعث افزایش نرخ نزول
میشویم ، زیرا ...طول بال و مساحت قابل پرواز تنزل پیدا کرده است . سرعت هوایی
ما نیز کاهش یافته که مقاومت قسمت جمع شده یکی از دلایل آن است . این
مانور بخصوص برای ماندن در زیر یک ابر بدون وارد شدن به آن ولی با یک مقدار
سرش و یا پائین آمدن سریع تا یک ارتفاع بخصوص استفاده میشود . عمومی بودن و
معروفیت گرفتن گوشها بخاطر سادگی انجام و ظاهراً بی خطر بودن آن است . ولی
باید بخاطر داشته باشیم که یک پارگلایدر با گوشهای گرفته دیگر به نحوی که
برای پرواز در نظر گرفته شده پرواز نمیکند . یکی از بزرگترین خطراتی که
گرفتن گوشها دارد اینست که با کاهش سرعت سرش ، پاراگلایدر را به سرعت
واماندگی نزدیک میکنیم و حداقل سرعت پرواز با این عمل تغییر کرده و میزان
آن بستگی به تنظیم کارخانه و وزن بالی دارد . اگر هر عامل دیگری مثل ترمز
زدن ، کم شدن ناگهانی باد ، توربولانس و غیره به گوشها اضافه شود ، باعث
کاهش سرعت بال ما نسبت به هوا شده و بطور حتم یک واماندگی خواهیم داشت .
گوشـک
باید بین گوشک و
گوش ( گوش کوچک و بزرگ ) تفاوت قائل شویم . گوشک بوسیله کشیدن یک آویز از
هر طرف بدست میاید و در اکثر بالهای کلاس یک به تنهایی باز میشود و حتی در
بسیاری برای جلوگیری از باز شدن بلافاصله آن نیاز به نگه داشتن آویزها
داریم . گوشکها نرخ نزول و سرعت را بسختی کاهش میدهند .
گــوش
اکثر بالهای
امروزی سه آویز در هر بند A دارند یا بند مخصوصی برای گوش گرفتن در نظر
گرفته اند . با گرفتن دو آویز از هر طرف یا کشیدن بند A دوم ، خلبان
تقریباً از وسط بال و با چند سلول باز آویزان است . گــوشها بطور قابل
توجهی نرخ نزول و سرعت را کاهش داده و شما را به سرعت واماندگی که یکی از
اولین عوامل حوادث است نزدیک میکند . بهمین دلیل توصیه میشود که گوشها را
با گاز ( اسپید ) استفاده کنید .
تمامی خلبانان باید قادر به انجام این
مانور بطور صحیح باشند چراکه یک مانور ساده است که به راحتی و امنیت خلبانی
کمک میکند ، ولی قبل از استفاده بی تفاوت آن باید بعضی چیزها را بخاطر
داشته باشیم .
ظرافت و پیشرفت در خلبانی
تغییرات مشخصه های پرواز بال
با گرفتن گوشها ( گوش بزرگ ) برای خلبان بسیار واضح است ولی با گوشهای
کوچک و خلبانان کم تجربه ممکن است این تغییرات توسط خلبان دریافت نشود .
لذا تمرین کردن و شناخت بالتان الزامی است . مثلاً چگونه سرعت بال نسبت به
پرواز عادی کاهش میابد ؟ آیا بدون ترمز باز میشود ؟ برای باز کردن آنها چه
مقدار باید پمپ کرد ؟ و غیره .
در انجام آن به نرمی عمل کنید و از کشیدن
شدید و ناگهانی آویزها و ترمزها خودداری نمائید . برای حفظ امنیت ضروریست
که اعمالتان آهسته و قدم به قدم باشد .
اشتباهات ؟
اولین
اشتباهی که بیشتر از همه اتفاق میافتد کشیدن آویزهای هر دو طرف با قدرت
زیاد و . . . بوجود آوردن یک جمع شدگی جلو است . معمولاً جمع شدگی جلوی بال
با یک ترمز خشک بسرعت باز میشود ولی این چیزی نیست که کسی بخاطر دوست
داشتن انجام بدهد . باید آویزها را مصمم ولی بدون زیاده روی در قدرت بکشیم .
باز کردن آنها هم مسئله دیگریست که باید در نظر بگیریم . پمپ کردن ترمزها
باید باعث وارد شدن هوا به قسمت جمع شده برای باز کردن آن شود ، ولی بدون
فراموش کردن این نکته که با سرعتی کمتر از سرعت عادی پرواز میکنیم . لذا
نمیتوان طوری پمپ کرد که باز هم سرعتمان کمتر شود . متناسب با شرایط ( باد
روبروی کافی ، گرادینتها ، توربولانسها و غیره ) میتوانیم اول یک طرف و بعد
طرف دیگر را باز کنیم و سریع پمپ کنیم تا بال خود بتنهایی قبل از پمپ کردن
طرف دیگر به جبران آن بپردازد . خلبانان مبتدی باید اینکار را اغلب تکرار
کنند تا به مرور زمان ظرافت و نرمی لازم را بدست آورند . از طرف دیگر با
پیشرفت پاراگلایدرها دسترسی به آنها آسانتر و راحتتر شده است بطوریکه
امروزه هر کسی قادر به پرواز است و این باعث یک اطمینان غیر واقعی در
خلبانان میشود که بخاطر داشتن یک بال آرام تمام اشتباهاتشان بخشوده میشود .
همین مسئله باعث یکی از اشتباهات مکرر است که شاهد آن هستیم و آن خلبانی
بیش از حد یا سوء استفاده از ترمزها توسط خلبانان متوسط است . یک باز کردن
شدید گوشها یعنی کشیدن ترمزها بیش از حد لزوم ( در زمان و مقدار ) که
میتواند باعث وارد شدن بال به واماندگی باشد ، مخصوصاً اگر توربولانس و
گرادینت شدید داشته باشیم . پائین آمدن با گوش تا چند متری زمین امکانپذیر
است . البته وقتی شرایط برای اینکار مهیا باشد : باد یکنواخت ، منطقه ایی
با گرادینت کم و بدون امکان توربولانس و خلبانی که رفتار بالش را بشناسد و
تجربه کافی داشته باشد . بهترین توصیه برای باز کردن گوشها در ارتفاع کافی
برای جبران هرگونه حادثه ( حدود شصت متر ) و پمپ کردن کوتاه است . روشی
دیگر برای باز کردن گوشها تغییر وزن از طرفی به طرف دیگر است که بدین ترتیب
بال براحتی و بدون نیاز به ترمز باز خواهد شد . برای اینکار میبایست
خلبانی فعال داشته ( قبلاً در مورد خلبانی فعال نوشته ایم ) و صندلی شما
نیز باید برای آن مناسب باشد یعنی اجازه خلبانی با وزن را بدهد و شما را
محدود نکند .
چیزی که خوبه ، خوب انجام شده
بنظر
میرسد این اواخر مد شده که برای فرود در یک محل کوچک از گوش استفاده کنیم .
کاریکه خلبانان مبتدی با خیال راحت به آن مبادرت میکنند در حالیکه میبایست
یک تقرب پرواز خوب انجام دهند و این تنها با بارها پرواز براپائین یا سرش
بدست میاید . پیشرفت و یادگیری صحیح تقرب ، لازمه یک پرواز خوب است . یعنی S
زدن و یا انجام چرخهایی به شکل 8 و حتی انجام وینگ اورهای کوچک قبل از سعی
در فرود آمدن با گوشهای بسته زیرا در پرواز با گوشهای گرفته خلبان
نمیتواند از ترمزها استفاده کند و کنترل کمتری نسبت به مسیر و جهت بال دارد
مگر آنکه بدرستی از وزن بدن خود استفاده کند چیزی که خلبانان مبتدی باید
بسیار تمرین کنند . در نزدیکی زمین خطرات دیگری نیز هست که باید مد نظر
داشته باشیم .
لطفاً نزدیک زمین نه
گوش
گرفتن نزدیک زمین فقط در مواقع اضطراری بخصوصی انجام میگیرد . تغییر زاویه
حمله بال با گرفتن گوشها در نزدیک زمین بسیار خطرناک است به دو دلیل :
اولاً
این زمانیست که میتوانید توربولانس بیشتری پیدا کنید و یا خود را در
محاصره گرادینت ( باد کمتری پائین باشد ) ببینید ، که هر کدام شما را به
نقطه ورود به واماندگی بسیار نزدیک میکند و هنگام باز کردن گوشها خود را در
یک موقعیت اضطراری قرار دهید .
ثانیاً در صورت بروز یک حالت اضطراری
فرصت و زمان کمی برای جبران آن دارید . تا هنگامیکه تجربه کافی برای جبران
سریع و امن یک حالت اضطراری را نداریم ، گرفتن گوشها یک بی احتیاطی محسوب
میشود .
حداقل ارتفاع برای تمرین و گرفتن گوشها چقدر است ؟
برای
گرفتن گوشها و دیگر مانورهای اولیه امنیت همچون جمع شدگیها و بند بی توصیه
میشود که آنرا تحت نظر یک مربی با تجربه و با حداقل دویست یا سیصد متر
ارتفاع از زمین و دور از دیواره انجام دهید . در اوایل این مانورهای ساده
خلبان را عصبی کرده و میتواند وی را به اشتباه انداخته و باعث فوق کنترل و
عواقبی همچون جمع شدگیها شود . در این مواقع یک پاراگلایدر کلاس یک یا یک و
دو با چرخشی بین 180 تا 360 درجه و حتی بدون دخالت خلبان ولی با از دست
دادن چندین متر ارتفاع به پرواز بازمیگردد . بدیهی است که یک اشتباه همچون
اشتباه یاد شده در ارتفاع سی متری زمین میتواند نتایج فجیعی داشته باشد .
گوشهای بزرگ ؟؟؟
وقتیکه
به اندازه کافی تجربه کسب کردید که آنهم نتیجه ساعتها پرواز و گرفتن بسیار
زیاد گوشکهاست ، سعی در گرفتن گوشهای بزرگ میکنیم . البته اوایل با ارتفاع
کافی و توجه بسیار به افت سرعتمان ، چون علاوه بر نرخ نزول زیاد ، این
مانور ما را بطور خطرناکی به واماندگی نزدیک میکند و یک تغییر ناگهانی باد
میتواند بسیار خطرناک باشد . بهمین دلیل استفاده از گاز ( اسپید سیستم )
توصیه میشود . بعد از گرفتن گوشها میتوانیم پدال گاز را فشار دهیم که ما را
از واماندگی دور میسازد . یکبار دیگر سرعت معنی امنیت میدهد . تکنیک گرفتن
گوشهای بزرگ در پروازهای فرامنطقه ای و مسابقات ، عادی و حتی لازم است .
زیر ابرها معمولاً توربولانس و جریانهای صعودی بسیاری وجود دارد . بهمین
دلیل سریع رفتن بسیار مشکل میشود زیرا بطور مداوم نیاز به ترمز کردن داریم .
در این شرایط امکان ناوبری در زیر خیابانهای ابر با تنظیم جریان صعودی و
حرکت با حداکثر سرعت وجود دارد آنهم با گرفتن گوشهایی بزرگ و فشار پدال تا
آخر . لازم به یادآوریست که این تکنیک مربوط به خلبانان بسیار با تجربه است
.
موقعیتهای اضطراری
در
مواقعی ممکن است به فرود اضطراری نیاز پیدا کنید . در این مواقع باز کردن
گوشها در هنگام ترمز ( فلر ) برای فرود بهترین روش است . همینطور هنگامیکه
باد بسیار شدید و یا توربولانس زیادی داریم . بردن بال با گوشهای گرفته
مقداری ثبات میدهد و مشکل بنظر میرسد که جمع شود ( تقریباً جمع شده است ) .
در این مواقع میتوانید تا زمین با گوشها بیائید چراکه سرعت عمودی زیاد
نیست .
توصیه هــا
ـ نزدیک زمین گوش نگیرید
ـ به نرمی و ظرافت و بدون خشونت آنها را باز کنید
ـ هنگام گرفتن گوشها با بدن خلبانی میکنند
ـ
گوشهای بزرگ امنتر هستند اگر از اسپید استفاده کنید ( اول گوشها را بگیرید
و بعد پدال را فشار دهید ، برای باز کردن پدال را رها کنید )
ـ خلبانی با بدن را تمرین کنید
این
عمل برای باز کردن گوشها بدون استفاده از ترمزها بسیار موثر است . وزن را
بترتیب به یکطرف و طرف دیگر بیاندازید . ممکن است کمی آهسته تر از پمپ کردن
باشد ولی بسیار موثر و مطمئن تر است .